Het is een kwestie van Zijn

Wil je leren vertrouwen op het leven, dan is 'zijn' een van de krachtigste dingen die je kan doen. De meest bekende quote uit een van Shakespeares toneelstukken is "To be, or not to be, that is the question." Waarom dit zo een belangrijke vraag is, onderzoek ik in dit artikel. Lees je mee?

Dit artikel is een vervolg op deze blogpost en is onderdeel van een serie over het krijgen van meer vertrouwen in de flow van het leven.

Toen ik besloot deze post over 'zijn' te schrijven, besefte ik me pas hoe weids dit thema eigenlijk is. Want waar moest ik in godsnaam beginnen? Zijn kan je namelijk op zoveel manieren.

"Ik ben niet verloren want ik weet waar ik ben. Maar waar ik ben, kan zomaar wel verloren zijn." - Winnie de Pooh

Ik kan zijn op de plek waar ik ben. Dit is een fysieke plaats op aarde, waarmee ik zelfs een diepe connectie kan hebben.

Dan kan ik ook zijn in de tijd. Met mijn gedachtes ben ik vaak in het verleden of de toekomst, maar eigenlijk heb ik alleen controle over het Nu.

En dan is er nog de persoon die ik kan zijn. Dit is mijn lichaam, maar ook mijn karaktertrekken, mijn gedachtes en gevoelens. 

Al deze soorten van 'zijn' verdiepen zich door aandacht. Door met aandacht de omgeving te observeren ben ik meer aanwezig op de plek. Door met aandacht bij het moment te zijn, ben ik meer aanwezig in het nu. Door met aandacht mijn lichaam te voelen, ben ik meer aanwezig in mijzelf.

Nu vraag je je misschien af, Daphne, wat heeft 'zijn' nu met vertrouwen krijgen te maken? Ik zal je zeggen, met aandacht 'zijn' is een van de krachtigste dingen die je kan doen om te leren vertrouwen in het leven.

"Vergeet de veiligheid. Leef waar je bang bent om te leven. Vernietig je reputatie. Wees berucht." - Rumi

We hebben geleerd vertrouwen vooral te zoeken buiten daar waar we ons bevinden, buiten het moment waarin we leven, buiten onszelf. Hoe komt dat dan?

Volgens Daan Heerma van Voss is angst de grondtoon van onze samenleving. En dat is niet zo raar. Het zit als het ware in ons bloed, het is namelijk met de paplepel ingegeven. Al eeuwen lang leren we dat juist door onszelf vooral klein te houden, aan te passen en in te passen, we pas veilig zijn. We maken ons onderdanig, aan een ander, aan het groter goed. Anders doen dan anders, je mond opentrekken of volledig op eigen benen staan is eng.

Toen ik vanuit Amerika met maar twee koffers en een rugzak terugkwam, voelde ik een vrijheid in het niets meer hebben. Geen huis, geen relatie, geen baan, geen auto. Ik besloot te ervaren waar het leven me heen voerde als ik deed wat mijn hart me ingaf.

Maar daar wilde ik natuurlijk wel de volle controle over hebben. Dus ik besloot 'veilig' vrijwilligerswerk te gaan doen, in Spanje, bij een Nederlandse familie. Ik durfde het aan want ik had een 'veilige haven' in Nederland en mijn spaargeld leek voldoende om een tijdje op deze manier rond te reizen. 

Ik voelde me veilig en daardoor was het makkelijk te vertrouwen in het leven dat ik koos. Maar na twee Nederlandse vrijwilligersplekken kon ik niet anders dan of naar huis, of me in het diepe storten en maar kijken bij wie ik terecht kwam. Er was iets in me dat terugkeren, een huis zoeken en een baan vinden geen optie vond. Dus ik koos voor het laatste. Ik kwam op plekken die mij meer slecht dan goed deden en ik zag mijn spaargeld verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Tijdens dat conflict tussen mijn gevoel, dat zei dat ik door moest blijven gaan op het pad dat ik had ingeslagen en mijn angst, die om veiligheid riep door bijvoorbeeld een vaste baan aan te nemen, vond ik uiteindelijk een van de krachtigste plaatsen om te werkelijk te Zijn. Door mijn angsten te zien en te accepteren werden ze stil en vond ik...

Mijn Essentie.

"Er is een plek in de ziel waar je nooit gewond bent geraakt." - Meister Eckhart

Mijn essentie vond ik zo net ergens onder mijn navel, daar in de holte van mijn buik. De ene noemt het de zetel van de ziel, de ander het buikgevoel, weer een ander de intuïtie. De naam doet er niet zo toe. Het is een stille plek diep in mijzelf, waar het altijd oké is, waar alles in balans is en waar ik altijd veilig ben.

Het vervelende is, dat ik daar alleen kom door met aandacht naar de donkerste dieptes van mijzelf af te dalen. Daar waar ik mijn leugens opgeborgen heb, samen met mijn niet geaccepteerde eigenaardigheden en mijn meest pijnlijke gevoelens. Met andere woorden, ik moet volledig durven zijn wie ik was, ben en zal zijn. Daarvoor moet ik deze donkere kant van mijzelf radicaal accepteren.

"Alleen als we dapper genoeg zijn om de duisternis te verkennen, zullen we de oneindige kracht van ons licht ontdekken." - Brene Brown

We zijn niet gewend naar deze dieptes af te dalen. Deze Hindoe legende uit India bewijst dat het een 'kwestie' is die al eeuwen bestaat. Dat wij mensen nooit de grootsheid in onszelf, maar buiten onszelf zoeken.

Maar daar zit nu juist mijn kracht.

Wat bleek, veel onzin in die donkere dieptes bleek niet eens van mij. Mijn essentie was bedekt met ideeën, gedragingen en meningen van anderen. Over mijzelf, over de wereld, over hoe het moet zijn.

En daarom is 'Zijn' een van de krachtigste dingen die je kan doen om te leren vertrouwen.

Want door radicaal mijzelf te zijn en dus mijn essentie te kennen, ontwikkelde ik een vertrouwen op mijzelf, mijn gevoelens, mijn intuïtie, mijn hart.

Ik zoek de veiligheid niet meer zo snel buiten mij, door bevestiging van anderen en door onderdanig te zijn aan andermans ideeën.

De sleutel tot vertrouwen is mijn Innerlijke Veiligheid. Door een plek binnen in mij, waar ik altijd heen kan, mijn Innerlijke Tempel.

Door autonomie en soevereiniteit .

Een weten dat ik uniek ben in het universum, dat ik het waard ben te zijn zoals ik ben en dat daar geen discussie over mogelijk is. 

De wijsgeer Rumi heeft gelijk als hij zegt, dat alles uit het universum ook in mijzelf zit. Ik kan alles, maar dan ook alles aan mezelf vragen. Mijzelf, meer heb ik in deze wereld niet nodig.

Als dat geen veilig gevoel is...

Over 'zijn' kan ik nog eeuwen praten en dat ga ik waarschijnlijk nog wel een keer doen, maar tot die tijd, als je zelf verder wilt verdiepen in dit thema, kan ik je een paar tips geven.

Wat kan je doen

Adem. Volgens de oosterse wetenschap en yoga is de adem de drager van de Qi, de levenskracht. Aandachtiger ademen brengt je dichter bij jezelf.

Dans. EcstaticDance is bijvoorbeeld een vorm van dansen waarbij je leert luisteren naar je lichaam en danst volgens de ingevingen die je krijgt. Sabrina van Rewilding for Women gebruikt ook beweging en geluid voor het verdiepen in je lichaam via het kennen van je donkerste kanten.

Zwem. Wil je je eigen kracht ontdekken ga dan eens een maand lang elke dag een stukje in ijskoud water zwemmen. Je zult verbaasd staan van je eigen vuur.

Wat kan je lezen

Brene Brown schreef verschillende boeken over het ontdekken van je essentie.

Bethany Webster heeft het over soevereiniteit, die je ontdekt door een goede ouder van je eigen kleine ik te zijn. 

Eckhart Tolle praat over de kracht van het Nu.

Esther de Charon de Saint Germain over het radicaal accepteren van jezelf.

Wil je echt diep gaan en soevereiniteit vergeleken met de maatschappij onderzoeken, lees dan hier verder.

In de volgende post ga ik een stapje verder dan Zijn en verdiep ik me in het thema Connectie. Dat is de een-na-laatste post in deze serie. Wil je zeker weten dat je mijn nieuwste posts niet mist, schrijf je dan in via de schrijf-je-in-tab bovenaan of het formulier hieronder.

Tot dan!

En in de Tussen-Tijd,

wees onbeschaamd jezelf.

Liefs,

Daphne