top of page
  • Foto van schrijverDaphne Helvensteyn

Een creatieve liefdesaffaire

Bijgewerkt op: 20 aug. 2022

Wow, is het bijna twee jaar geleden dat ik met dit blog begon? Ik weet het nog wel, we zaten hier in Spanje in volledige lock-down en ikzelf in een moment waarop ik mijn creativiteit op haar kop zette. Ik besloot het 'anders' te doen en me te gaan richten op schrijven. Voordat ik mijn eerste teksten online zette, verdiepte ik me natuurlijk in het thema bloggen.


Ooit, heel lang geleden had ik namelijk al eens mijn teentje in het blog-water gestoken, maar uiteindelijk niet doorgezet. Deze keer wilde ik het direct goed aanpakken, zodat ik het ook bleef volhouden. Ik las me in op wat bloggen inhoudt, wat je er 'voor moet doen' en hoe je dat op de perfecte manier doet.


"In plaats daarvan heb ik eenvoudigweg het universum gezworen dat ik voor altijd zou schrijven, ongeacht het resultaat. Ik beloofde dat ik zou proberen moedig te zijn en dankbaar en zo weinig te klagen als ik maar kon zijn." - Elizabeth Gilbert

Ik sprong in het diepe, construeerde mijn eigen blogpagina en drukte op de publish-button. Halverwege mei stonden mijn eerste vier teksten op het wilde wijde web.


In deze twee jaar heb ik er meer dan veertig columns bij gezet, maar me ook gericht op het schrijfproces. Ik heb online schrijfcursussen gevolgd en ben te rade gegaan bij verschillende blog-goeroes. Ik leerde een hoop, getuige de drie notitieboeken vol met aantekeningen die ik tijdens webinars en masterclasses heb genomen.


De algemene deler van al deze lessen?

  • Dat je vooral moet focussen op één thema,

  • Dat je elke week, stipt op hetzelfde moment, bij je volgers in de bus moet liggen,

  • Dat je iets van waarde moet bieden waar je zelf ook nog eens wat aan kan verdienen.


Focus

Want bovenal moet je schrijven over wat jij denkt dat jouw lezer wil lezen, zodat je je lezer helpt met het oplossen van een van zijn of haar dringende problemen. Dat laatste is een heel proces, waarin je een onderzoek doet naar welke type personen naar welke informatie zoeken, welk deel jij daarin gaat vervullen en welke hulp je dan gaat geven.


“Je bent niet verplicht om de wereld te redden met je creativiteit. Je kunst hoeft ook niet origineel te zijn. Met andere woorden, het hoeft ook niet belangrijk te zijn. Ik bedoel, het is erg aardig van je om mensen te helpen, maar maak er alsjeblieft niet je enige creatieve drijfveer van, want we zullen het gewicht van deze zware intentie voelen en het zal een druk op onze ziel leggen.” - Elizabeth Gilbert

Ik kan niet zeggen dat ik het niet heb geprobeerd. Ik heb mijn blog eerst gefocust op langzamer leven, toen veranderde ik het naar de tijd nemen voor jezelf, toen dacht ik dat innerlijke stilte wel het onderliggende thema was waar ik veel over kon schrijven.


Maar focus is blijkbaar niet voor mij, ik verdwaalde er zelfs in. Het maakte niet uit welk thema ik koos, ik was er zelf na drie columns wel weer klaar mee. Dan heb ik blijkbaar gezegd wat ik wilde zeggen en kunnen we voor mijn gevoel weer door naar iets anders.


Dat zie ik wel in meer dingen terug: ik hou namelijk niet zo van herhaling. Ik stop bijvoorbeeld de inschrijving op nieuwsbrieven die elke week hetzelfde thema over-belichten, dus waarom zou ik het dan zelf wel doen? Een thema herkauwen, uitkauwen en dan pas doorslikken? Ik kan het dan alleen maar uitspugen.


Timing

En dan het elke week stipt op tijd aanwezig zijn in jouw e-mailbox. Dat veranderde al gauw naar elke twee weken, later zelfs naar wanneer het me uitkwam.


Naast dat mijn eigen in-box heilig is en ik er vanuit ga die van jou ook, is vaak mijn nieuwe tekst niet eens op tijd klaar. Dus ligt mijn e-mail bij jouw de ene keer halverwege de week, de andere keer op zondag en dan weer maandag bij je in de bus.


Ik moet zeggen dat de meest interessante bloggers die ik volg me elke keer weer verrassen met wanneer ze een nieuwe post hebben geschreven. Ik krijg van hun dan ook niet elke week een mail in de bus, waardoor ik er juist stiekem naar uitkijk, net zoals ik uitkijk naar de gazpacho van onze eigen tomaten.


Als ik wil dat jij mij serieus neemt, dan moet ik jou ook serieus nemen en niet eeuwig hetzelfde herhalen omwille van het regelmatig verschijnen in jouw in-box.



Meer-waarde

En dat is de andere reden waarom ik ze interessant vind. Ik zie namelijk dat ze goed over hun post hebben nagedacht, echt iets vertellen wat hun op het hart ligt en dat niet in maar een uurtje op papier hebben gekalkt.


"Ik wilde gewoon mijn leven zo dicht mogelijk bij het schrijven doorbrengen - voor altijd dicht bij die bron van al mijn nieuwsgierigheid en tevredenheid." - Elizabeth Gilbert

Ikzelf ben altijd dagen met een nieuwe post bezig: puntsgewijs zet ik neer waar ik het over wil hebben, noteer ik interessante informatie die ik vind en zoek ik eventuele quotes die daar bij passen.


En dan laat ik de tekst een aantal dagen fermenteren.


Het zit dan in mijn schrijfprogramma rustig te wachten tot ik van binnen ook weer een stap heb gemaakt, toevallig nog wat extra informatie heb gelezen of een interessante YouTube over het onderwerp heb bekeken. Al met al doe ik er dus best lang over.


Een goede post schrijf je immers niet in een uurtje.


Ik wik, ik weeg en ik kleur tot ik het gevoel heb dat het verhaal stroomt, tot ik met mijn woorden aankom bij wat ik eigenlijk vertellen wil. Dat ik jou, lieve lezer, daarbij meeneem op een reis van een initiële gedachte tot aan een bijzondere ontdekking is het spel wat voor mij schrijven zo leuk maakt.


En daarna laat ik je weer los, laat ik je over aan je eigen reis.


Alles weer anders

Dus toen, het lijkt een trend, ik deze januari weer voelde dat ik mijn blog moest heroverwegen en herzien, besloot ik er deze keer eens anders tegen aan te kijken. Het niet te doen zoals het hoorde en niet diezelfde eenheidsworst te zijn, niet die persoon die hetzelfde systeempje van honderd anderen herhaalt, omdat zij zeggen dat het werkt.


Ik wil je een meerwaarde geven, maar ik denk dat je dat anders kunt doen dan hoe die snelle blog-goeroes me vertellen dat het zou moeten.


"Ik zei tegen mijn schrijven, ik zal je nooit vragen financieel voor me te zorgen, ik zal altijd voor jou zorgen. Ik was bereid om hard te werken, zodat mijn creativiteit lekker kon spelen." - Elizabeth Gilbert

Want wat me nog het meeste stoorde was dat het volgen van wat de 'kenners' me vertelden een nare consequentie had: ik verloor de interesse, maar ook de lol.


De afgelopen twee jaar hebben we allemaal als een heremiet in onze huizen opgesloten gezeten en ons teruggetrokken uit het sociale leven, dus koos ik voor de thema's die daar op insprongen, thema's die vooral gingen over minder. En ondanks dat dat best thema's zijn waar ik iets over denk en dus te zeggen heb, negeerde ik daarmee een belangrijk aspect van mijzelf. Mijn Leeuw.



Astro-logisch

In de astrologie bekijk je je eigen karakter door je sterrenbeeld te zoeken. De belangrijkste is natuurlijk die waar de zon aan de hemel stond toen je geboren werd. Maar ook die aan de horizon en die waar de maan in stond zijn belangrijk. En daar wordt het in mijn geval 'vrij' interessant, want dat is 'ongeveer' zoiets als


Water en vuur. Vrouwelijk en mannelijk.


Mijn maan staat namelijk in haar 'thuis' Kreeft en mijn zon staat in zijn 'home-town' Leeuw.


Diepe wateren en passioneel vuur dus.


En wat bleek? Door al die rust, innerlijke stilte en de tijd nemen, voelde mijn Leeuw zich een beetje verwaterd, ik kleurde naar zijn zin een beetje te veel met aquarel en te weinig met acrylverf.


Dromen

Ik had vroeger altijd één bepaalde droom die steeds weer terugkwam: ik droomde van een volledig witte, tiptop schone ruimte vol met een publiek in witte kleding dat in een kring om een kleine balletdanseres in de prachtigste witte tutu stond.


Totdat er door de deur, in al zijn enthousiasme een grote leeuw kwam binnenrennen, rechtstreeks vanuit de modderige savanne, afdrukken van zijn grote poten achterlatend op de vloer en kleding van de toeschouwers. Hij danste en sprong in het rond, de kleine danseres in haar tutu meesleurend. Na deze overdonderende actie bleef iedereen elke keer weer een beetje beduusd maar vooral zeer modderig achter.


En deze Leeuw, die wil graag weer komen spelen.


En deze Leeuw houdt niet kopiëren: die wil uniek zijn, artistiek en creatief, maar vooral


Vrij.


En vrijheid krijg ik niet in een blog gegoten dat zich vooral focust op maar één onderwerp. Ik in ieder geval niet. En dus wil ik weer spelen, spelen met diversiteit, met variëteit en eventueel ook met dualiteit.


"In de tussentijd stem ik mijn werk niet af op de markt, ik zal me niet verkopen aan wat ik denk dat 'hot' is bij de kassa of bovenaan de bestsellerlijst van de New York Times staat. Ik zal een manier vinden om lichaam en ziel bij elkaar te houden, wat voor opoffering dat ook met zich meebrengt, terwijl ik mijn roeping als kunstenaar najaag." - Elizabeth Gilbert

Ik wil mijn creativiteit niet meer in een doosje duwen en focussen op die ene speciale 'klant' met die ene speciale vraag. Ik wil niet meer achter mijn laptop zitten nadenken over wat misschien mijn 'niche' is, wat mijn lezers graag willen lezen en hoe ik die kan helpen.


Ik wil niet verder strijden met mijn creativiteit, maar ik wil er weer een liefdesaffaire mee aangaan.



Liefdesaffaire

Ik wil me onderdompelen in mijn gedachtespinsels, kronkels en breinbreisels, weer het plezier ervaren als ik die voor jou in een stromende tekst probeer te gieten en genieten van de vrijheid die ik daarin beleef.


Ik wil nieuwsgierig mijn teen in mijn diepe waters dippen, de 'temperatuur' eens checken, kijken wat er onder de oppervlakte beweegt en daar dan met vuur en passie over schrijven. En omdat ik, net als jij, een veelzijdig persoon ben, is dat elke keer weer net even over iets anders.


En jij? Waar wil jij niet meer tegen strijden, maar juist een mooie affaire mee aangaan?


Liefs,

Daphne


Oh ja, in mijn volgende post vertel ik je meer over die ene vraag die dit proces opgang bracht en welke meerwaarde ik daarin ontdekte. Ik zie je daar!


De quotes komen trouwens uit het boek Big Magic van Elizabeth Gilbert, het lezen zeker waard als je creatief even vast zit.


52 weergaven0 opmerkingen

Gerelateerde posts

Alles weergeven
inschrijven blog.jpg

Leuk, je reist mee!

Ik ben Daphne

 

Met een theelepel vol compassie pen ik hier mijn gedachtes en gevoelens over onze wereld neer. Maar hier vind je geen zoete koekjes en wollige small talk. Ook krijg je mijn columns niet op een vast moment in je digitale brievenbus.  

 

Ik neem ik je namelijk mee naar donkere dieptes, naar de plaatsen waar niet zo velen durven gaan. En deel ik met jou de eigen-wijsheid die ik daar vond. 

Ben je er klaar voor?

 

Reis dan met me mee. Vul hieronder je e-mailadres in en verken met mij een andere kant: van jezelf, de ander, de wereld.

Ik zie je daar!

bottom of page