Een Time-Out
Bijgewerkt op: 20 aug. 2022
Soms moet je jezelf een time-out geven. Om na te denken, uit te rusten, of, zoals ik moest, jezelf de tijd te geven weer bij jezelf terug te komen. Dat dat niet maar vierenveertig dagen wandelen was, maar dat ik meer tijd nodig had, werd mij al snel duidelijk.
Ondanks dat ik het nu zo veel makkelijker kan, is meer de tijd nemen voor mijzelf eigenlijk nooit een bewuste keuze geweest. Ik ben er min of meer ingerold, al ging dat niet zonder slag of stoot.
Toen ik bij het eindpunt van de Camino de Santiago aankwam, wist ik al dat Ik in mijn leven te vaak de wegen van anderen bewandeld had. En ik had daarbij mijzelf uit het oog verloren, de hele weg had me dat duidelijk gemaakt. Ik kon het tempo van de andere pelgrims niet bijhouden, mijn hele lichaam deed pijn als ik met hun mee wilde. En hoe vaak ik niet in paniek terug ben gelopen om te controleren of ik ergens echt wel rechtdoor moest, omdat ik me zorgen maakte of ik wel goed had opgelet, zijn niet op een hand te tellen.
"Volg het pad van je dromen, niet de snelweg van andermans verwachtingen." - onbekend
Daar, zittend op het randje van het Europese continent, besloot ik niet meer terug te willen naar waar ik was geweest en naar wat ik had. Ik was doodmoe van een leven dat eigenlijk niet de mijne was. Met mijn neus naar het continent waar ik 4 jaar had geleefd, voelde ik dat mijn toekomst letterlijk in de plek achter me lag.
Maar om te ontdekken hoe die toekomst zou zijn, moest ik nog meer tijd nemen. Meer tijd om weer bij mijzelf terug te komen. Vierenveertig dagen wandelen in Spanje was niet genoeg geweest, het was alleen maar het begin.
Dus ik gaf mijzelf een time-out. Een moment buiten de normaliteit, om mijzelf weer te hervinden. Mijn eigen balans, mijn eigen tempo, mijn eigen Tijd.
Uiteindelijk heeft het bijna vier jaar van me gevraagd. Vier jaar van elke keer weer ruimte maken en tijd geven. Om los te laten wat me niet meer hielp en nee te zeggen op wat slecht voelde. En dat kon ik alleen door te voelen waar het leven dat ik leefde me uit mijn balans trok, ver bij mijn eigen authentieke pad vandaan. Het nemen van een time-out heeft mij uiteindelijk juist in actie gebracht om veranderingen in mijn gedrag, gedachtes en leven aan te brengen die echt van mij zijn.
En natuurlijk is dat het gevolg van meer dingen dan alleen met aandacht een kopje thee drinken. Maar soms zijn dat wel de eerste kleine stappen die de grotere mogelijk maken.
Liefs,
Daphne
