Voor een nieuw begin
Bijgewerkt op: 20 aug. 2022
Trauma, we kennen het woord, misschien hebben we iemand in onze omgeving die daar mee om moet leren gaan, maar voor velen is het een ver-van-mijn-bedshow. Ook voor mij was dat zo, totdat iemand me vertelde dat ik wel degelijk een trauma had. Die kennis moest ik even verwerken, maar ik besloot op onderzoek te gaan naar waarom ik het zo moeilijk had dit gegeven te accepteren, terwijl, gezien de chaotische staat van onze wereld, iedereen wel een trauma heeft opgelopen in het leven.
Het is alweer twee weken geleden dat ik bij Iva op de virtuele thee was en mijn verhaal mocht doen over de relatie, waar ik vijf jaar geleden bijna letterlijk uitgesprongen ben. Vooraf hebben Iva en ik kort gesproken over hoe en wat ik zou vertellen. Daarna zijn we er beiden eigenlijk redelijk blind ingesprongen, wat een mooi en spontaan gesprek heeft opgeleverd. Maar dat ging niet zonder slag of stoot van mijn kant gezien.
Toen ik ergens in juni haar oproep voor vrouwen met een verhaal over trauma en triomf las, heb ik me zonder twijfelen direct bij haar gemeld. Maar toen de datum steeds dichterbij kwam en de verhalen van de andere vrouwen via de website langzaam bij mij binnen sijpelden, begon de twijfel er een beetje in te slaan.
Want, nee, mijn ex heeft me niet geslagen, hij heeft me niet seksueel mishandeld en nee, ik heb geen nare ervaring met drugs of alcohol. Naast al deze indrukwekkende verhalen voelde mijn ervaring ineens als een klein probleempje, een hobbeltje op mijn levenspad. Ik kreeg het gevoel dat het bij mij eigenlijk meer om aandachttrekkerij ging dan het delen van een echte 'triomf'.
Op afgelegen plaatsen van het hart, Waar je gedachten nooit denken af te dwalen, Heeft dit begin zich stilletjes gevormd, Wachtend tot je klaar was om tevoorschijn te komen.
Toch ben ik er gaan zitten. Waarom? In eerste instantie omdat in mijn huwelijk emotionele manipulatie voortkwam en deze vorm van mishandeling is niet zo zichtbaar als de 'grotere vormen'. Emotionele manipulatie zit hem namelijk in hele kleine dingen, die bij elkaar een grote impact kunnen hebben. De manipulatie sloop er stilletjes in en voor ik het wist 'bezat' hij mijn tijd en mijn lichaam. En dat recht eiste hij op met een pruillip, dagenlange stiltes, agressieve berichtjes en andere soorten van manipulatie.
En omdat ik van nature al een redelijke pleaser ben en het graag iedereen naar zijn zin maakt, werkte dat dus perfect. Daarnaast pak ik snel de verantwoordelijkheid voor een situatie en dus was een schuldgevoel snel geboren. Langzaam sloot Daphne zich op in haar gouden kooi, terwijl ze ergens wel wist dat er iets niet klopte.
Het heeft je verlangen lange tijd in de gaten gehouden, Voelend hoe de leegte in je groeit, Opmerkend hoe je jezelf hebt gedreven, Nog steeds niet in staat om te laten wat je was ontgroeid.
Achteraf had ik nooit het gevoel een trauma te hebben, want zo een 'kleine gebeurtenis' is immers snel onder de mat geschoven. Maar hoe groot mijn innerlijke wond eigenlijk was, werd me pas tijdens het interview met Iva duidelijk. Na het vertellen van een van mijn ervaringen benoemde ze die stellig als seksueel misbruik. Ze had dat al eerder gezegd, privé, maar nu sloeg het in. We waren live en iedereen kon het horen. Iets wat ik eigenlijk maar aan een ander persoon had verteld, staat nu, met dit label voor iedereen op YouTube.
Luisterend naar de andere vrouwen, soms over jaren van misbruik, manipulatie en drugsgebruik, voelde mijn trauma toch niet meer zo klein. Het heeft me namelijk ook jaren gekost om over mijn schuldgevoel en pijn te komen. Dat ik zoveel jaar nodig bleek te hebben, bewijst dat een schijnbaar kleine gebeurtenis zoals de manipulatie in mijn huwelijk, toch een grotere wond kon achter laten dan ik had gedacht.
Het zag je spelen met de verleiding van veiligheid, En de grijze belofte die 'hetzelfde' je toefluisterde, De golven horend van opkomende en vermurwde onrust, Vroeg het zich af of je altijd zo zou leven.
Deze hele gebeurtenis had meer losgemaakt dan ik had verwacht, dingen waarmee ik dacht vrede gesloten te hebben, maar die blijkbaar toch nog ergens stevig aan vasthielden en nu uit de kast vielen.
Maar wat los raakt, kan ik ook loslaten.
Ik liet los dat mijn versie, hoe anders dan die van hem, er niet mag zijn. Dat mijn ervaring niet geldig is, omdat het zo anders is dan de zijne. Ik liet los dat hij daar boos over kan worden en ik liet los dat ik verantwoordelijk ben voor een ander zijn emoties.
Wat het losmaakte was ook mijn stem. Mijn stem die ik had verstopt achter het schuldgevoel, achter de verantwoordelijkheid voor de situatie. Achter het daarom niet het recht te hebben om mijn versie van het verhaal te vertellen, omdat ik de 'bad girl' was, de schuldige van alles. En dat stoute meisje kwam door het vertellen van mijn versie van het verhaal natuurlijk weer om de hoek kijken vanwege het gevoel het niet anders te mogen zien dan hoe de ander het zag.
Stilte in onze wereld betekent immers dat je toestemming geeft, het is een groen licht voor het voortduren van een situatie en het uitspreken van een andere versie staat gelijk aan dwarsliggen en de wereld op zijn kop zetten.
Dan de vreugde, toen je moed ontbrandde, En je op nieuwe grond stapte, Je ogen weer jong met energie en dromen, Een pad van volheid zich voor je openend.
Maar nu ik mijn ervaring meer ruimte heb kunnen geven, door er over te praten, kan ik het ook nog meer bezitten. Door mijn ervaring meer ruimte, zelfs een stem te geven, gaat het weer stromen en ontdek ik nog meer delen van mijzelf die ik had weggegeven. Welke delen van mijzelf ik letterlijk had verkocht in ruil voor een gouden kooi, een schijnbaar rustig leventje. Maar ook welke delen ik ongemerkt had geadopteerd, terwijl ze niet van mij waren.
Dat half uurtje van twee weken geleden was voor mij een nieuw begin. Door de reactie van Iva, maar vooral door mijn eigen kleine storm die daarna door mijn gestel woedde, verschoof er iets in mij. Iets waarmee ik de afgelopen twee weken flink mee heb gevochten: trauma bestaat, hoe klein het ook mag zijn. Want door mens te zijn in onze maatschappij, heb je grote kans een trauma op te lopen.
Hoewel je bestemming nog niet duidelijk is Kun je vertrouwen op de belofte van deze opening; Ontvouw jezelf in de genade van het begin Dat één is met je levenswens.
En nu voel ik dat het mijn focus heeft verdiept. Ik zie het alsof het leven me de vraag heeft gesteld wat ik eigenlijk echt wil en van binnen voel dat ik moet vertellen.
Een nieuw begin is er niet zomaar. Het verlangen naar een nieuw begin is maar de eerste stap, maar daarna komt het harde werk. De volgende stap is uitzoeken waarom ik was waar ik was en deed wat ik deed, zodat ik niet weer in hetzelfde gat terecht kom. En daarvoor moet soms een heleboel worden loslaten en verwerkt, ook zoiets als het besef van het hebben van een trauma.
Mijn storm was een moment dat stond tussen de oude wereld en de nieuwe wereld, tussen de oude ik en de nieuwe ik. En dat was even een heel pijnlijk moment, waarin ik veel waarheden onder ogen moest zien, maar waarin ook grote rijkdom zat. Pijn brengt heel veel wijsheid en ik wil de wijsheid die ik daar vond graag met je delen. Ik wil een stem geven aan dat stoute meisje, het verboden meisje en dat wil ik doen door middel van het schrijven op dit blog en van mijn eerste boek.
En waarom? Omdat ik, nu ik me verdiep in wat trauma is, ook zie wat een overwerkt, een onbewust trauma doet met relaties en communicatie. Ik wil in een wereld leven waarin we elkaars gebrokenheid mogen zien en waarin we elkaar met compassie, in plaats van in pijn en woede, daarin mogen ontmoeten. En met mijn wijsheid help ik daar graag aan mee.
Maak je geest wakker voor avontuur; Houd niets achter, leer je op je gemak te voelen in risico's; Binnenkort zul je thuiskomen in een nieuw ritme, Want je ziel voelt de wereld die op je wacht.
Alle citaten zijn uit het gedicht For an New Begining van John O'Donohue
Blijf niet stil en vind je stem. Heb je behoefte met mij hierover te praten? Neem dan contact op. Je vindt mijn e-mailadres onderaan deze pagina.
Namasté, ik buig naar jouw gebrokenheid.
Liefs,
Daphne
