Mijn laatste WIP
Work In Progress: in mijn twee laatste "excursies" op verfgebied, ben ik weer eens beland in de meest moeilijke fase: dat wanneer een kunstwerk lelijk is.
Zo lelijk dat ik of... erdoorheen storm met een andere kleur, het een slag draai voor een ander zicht. Of... het verscheur en bij het oud papier doe.
Maar nu kan dat niet echt. Ik ben namelijk bezig op twee voor mij nieuwe materialen: canvas en MDF met een formica laag. En daarop werkt de verf net even anders. Daarnaast is de maat groter dan ik normaal zou kiezen.
Het is dus een uitdaging, deze keer door te gaan. Het weer over te schilderen en opnieuw te beginnen (of in het geval van de formica, ik kon het er zo afpellen).
Gelukkig geven oude lagen onder de nieuwe verf een extra dimensie aan het werk. En gelukkig heb ik van meerdere kunstenaars geleerd dat deze fase er nu eenmaal bij hoort. Elk kunstwerk heeft een moment dat het niet is wat het moet zijn, je het lelijk vindt, de moed je in de schoenen zakt.
En soms, ja, dan komt het tot een goed einde, en soms, niet. Net als niet elk zaadje dat je zaait niet uitgroeit tot een plant, zo komt ook niet elk werkstuk uiteindelijk goed uit de verf. Maar beiden gaan door een moment van hoop, van visie, van volharding in het idee te worden wat ze moeten zijn.
Net als ik, net als jij,
Ik doe mee met de uitdaging "21 days in my artworld' van Tara Leaver. Dit is de derde uitdaging van de 21: wat is het laatste schilderij waar je aan werkt en vertel er wat over.
De challenge van Tara is eigenlijk bedoeld voor Instagram, maar een van mijn intenties dit jaar is minder op mijn socials rond te scrollen. Daarom besluit ik de stukjes die bij de opdrachten horen gewoon, heel simpel, op mijn eigen blog te zetten. Want, ja, die bestaat toch al! Dus, ben je nieuw hier? Schroom niet en kijk lekker even rond.
Liefs,
Daphne
Commentaires